16. اسفند 1391 - 12:55   |   کد مطلب: 5987
سلام‌های مرد جنجالی دولت بر بهار/ هنرمندان در محفل مشایی +تصاویر

این مراسم بعد از پخش سرود جمهوری اسلامی ایران و تلاوتی چند از آیات کلام الله مجید، با دو اجرا گروه موسیقی "راز و نیاز" و "خورشید جان" از تربت جام ادامه پیدا کرد. گروه راز و نیاز به خوانندگی سالار عقیلی در جشن یاد شده دو قطعه "تا بهار دلنشین" و "خوشه چین" را برای حاضران در سالن به اجرا گذاشت.

در ادامه مجید اخشابی با تشکر از هنرمندانی که با حضورشان زینت‌بخش این مراسم بودند، گفت: خوشحالم از این که همگی زیر درخت دوستی به اتفاق نشسته‌ایم و می‌خواهیم بدون در نظر گرفتن هر گونه اختلاف نظر و سلیقه‌ای در کنار  یکدیگر خوش باشیم.

IMG00505017

وی درباره انگیزه برگزاری این جشن نیز اظهار کرد: متاسفانه جدا از برگزاری جشنواره‌ها و مراسم‌های خیلی کوچک و همچنین هنگام از دست دادن یکی از اهالی هنر، هنرمندان دیگر بهانه‌ای برای با هم نشستن نداشتند به همین علت ما تصمیم به برگزاری چنین جشنی در روز درخت کاری گرفتیم تا تنها شادی، بهانه با هم نشستن و با هم بودن هنرمندان باشد.

دبیر جشن بزرگ هنرمندان ایران در پایان بیان کرد: امیدوارم همه ساله در چنین روزی این مراسم با حضور گسترده‌تر اهالی هنر برگزار شود.

بعد از صحبت‌های مجید اخشابی، به دعوت علی معلم مجری این مراسم، جمشید مشایخی بازیگر پیشکسوت سینمای ایران، نخستین هنرمندی بود که به صحنه آمد تا در مورد جشن بزرگ هنرمندان ایران و درخت دوستی صحبت کوتاهی داشته باشد.

IMG00504769

جمشید مشایخی با بیان اینکه شهسواران و پادشاهان می‌میرند اما شادمانی مردم همواره جاودان می‌ماند، گفت: افتخار می‌کنم که ایرانیم و مسلمان. همچنین از مجید اخشابی برای برپایی این جشن و صدای سالار عقیلی و نوازندگی حریر شریعت‌زاده و سایر اعضای گروه راز و نیاز و همه شما عزیزانی که استاد جمشید مشایخی هستید، تشکر می کنم.

جمشید مشایخی بعد از اتمام صحبت‌های خود و خروج از صحنه، لحظاتی کوتاه با اسفندیار رحیم مشایی به گفتگو پرداخت.

داوود رشیدی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون دیگر هنرمندی بود که برای لحظاتی روی صحنه حاضر شد و ضمن تشکر از احترام برومند، همسر خود که سال‌هاست او را تحمل می‌کند، با اشاره به ضرب‌المثل معروف هر چه از دوست رسد نیکوست، در مورد وضعیت سینمای ایران، گفت: زیاد نمی‌توانم به سینمای امروز که زمانی خیلی خوب بود، امیدوار باشم.